Naar huis!!

Helaas wordt dit alweer mijn allerlaatste reisverslag vanuit Abu Dhabi! We zitten nu te wachten op onze overstap en vond het een goed moment om nog over onze laatste week vakantie in Nepal te vertellen:)
Zaterdag 19 december hebben we een rustig dagje gehad, maar helaas moesten we wel afscheid nemen van Melanie. Dit viel mij toch zwaarder dan verwacht, vooral de gedachte dat ik ook gewoon naar huis had kunnen gaan en met mijn familie kerst had kunnen vieren. Maar uiteindelijk ben ik wel blij dat ik toch nog naar Pokhara ben gegaan, want wat hebben we daar gave dingen gedaan! Op zondag hup de bus is om 7 uur s morgens maar t viel ons allemaal mee en we waren om 3 uur al in ons hotel aangekomen. De rest van de dag een beetje pokhara en de activiteiten/bezienswaardigheden een beetje in kaart gebracht en een planning gemaakt. Maandag zijn we op de mountainbike een stukje de bergen in gegaan naar een tempel en een flink stuk langs het meer gefietst. Dinsdag zijn we naar de world peace stupa geweest met een prachtig uitzicht over de stad, het meer en het Himalaya gebergte met sneeuwtoppen! Ook hebben we de David's falls bezocht, een waterval midden in het centrum maar toch wel een beetje beschut. Aan de overkant van de weg lag nog een grot, waarin de David falls uitkwamen en hier zijn we ook even wezen kijken. Woensdag was echt het hartstikke gaaf, want toen zijn we gaan paragliden!!! Het vetste van heel mijn Nepal reis denk ik, wat een ervaring!! Donderdag hebben we een pony trekking gedaan met een kerstmuts op, want het was tenslotte kerst avond. S avonds gezellig in een restaurantje gezeten met kerstmuziek en warme chocomel! Eerste kerstdag, vrijdag, zijn we naar het uitzichtpunt sarangkot gegaan en ben ik daarna naar beneden getokkeld via de Zip Flyer, de langste tokkelbaan van de wereld! Dat was ook heel gaaf. Zaterdag zijn we naar de bios geweest maar dit hebben we maarliefst 45 minuten volgehouden. We konden er niks van volgen maar voor 1 euro was het wel leuk om toch tussen de Nepalezen een filmpje te kijken. En de stoelen waren nog verrassend zacht! Na de film hebben we als afsluiter nog een uurtje over het meer gevaren met een klein bootje en nog lekker uit eten geweest. Zondag was het weer tijd om met de bus terug naar Kathmandu te gaan, helaas duurde dit 9 uur ipv de 6 uur die we er op de heenweg over gedaan hadden.. Het was fijn om weer bij onze Nepalese familie te zijn maar ik was er ook wel klaar voor om echt naar mijn familie te gaan, omdat het toen al zo dichtbij was. Helaas ben ik zaterdag ook nog ziek geworden, wat nog tot vandaag heeft aangehouden. Ik heb maandag dan ook de hele dag ziek op bed gelegen en vandaag was het dan tijd om afscheid te nemen van ons gastgezin. Niet verwacht, maar bijna het hele gezien stond te huilen toen ze ons aan het uitzwaaien waren en natuurlijk konden wij het zelf ook niet drooghouden.

Ik heb een super gave tijd in Nepal gehad en raad het iedereen om vrijwilligerswerk te gaan doen in het buitenland! Een ervaring om nooit te vergeten en een tweede familie die ik ook nooit meer zal vergeten!!!